De Hebreeuwse Bijbel bevat een bijzonder raadselachtig boekje, bekend als het Lied van Salomon, Canticum Canticorum of het Hooglied. Het leest als een verzameling van gedichten op het thema van de menselijke liefde met als protagonisten een mannelijke en een vrouwelijke minnaar. De poëzie is beeldend, vaak ronduit erotisch en suggestief. Het Hooglied speelt zich af in een gesublimeerde wereld en wordt beschouwd als een allegorie voor Gods liefde en als een drijfveer voor de mystiek. Het vormt al eeuwenlang een inspiratiebron voor talloze oosterse en westerse kunstenaars en geleerden.

In 2013 creëerde Zefiro Torna samen met Vocalconsort Berlin en de Tunesische zangeres en kunstenares Ghalia Benali het bijzondere programma De Allegorie van het Verlangen. Eenstemmige madrigalen met instrumentale begeleiding, zangduetten en -trio’s, een vrouwenkoor en polyfone zettingen van componisten als von Bingen, de Machaut, Dunstable, Agricola, Lassus, Grandi, Sances, Monteverdi, Schütz, Buxtehude en J.C. Bach interageren met traditionele en moderne Arabische liederen op teksten van soefidichters als Råbi‘a al- ‘Adawiyya al-Qaysiyya en van een nieuwe generatie dichters zoals de Egyptenaar Abdallah Ghoneem. Het maakt De Allegorie van het Verlangen tot een opwindende en inspirerende dialoog tussen sacraliteit en humaniteit, tussen culturen en geschiedenis.

Deze productie oogstte succes op prestigieuze podia, o.a. te Amsterdam, Brussel, Berlijn, Hamburg, Nürnberg, Winterthur, Sevilla en Vilnius. Het programma wordt de komende jaren verder internationaal gepromoot. In 2016 verscheen De Allegorie van het Verlangen bij Warner Classics.