Tears of Joy

— Een heerlijke muzikale ‘blend’ uit het 17de-eeuwse Engeland (2009)

Zefiro Torna

In het vroege 17de-eeuwse Engeland van Elisabeth I en de Stuarts hield men erg van ‘a good song’ en van dansmuziek. Een traditionele ‘ground’, allemandes, pavanes en gaillardes, country dances, jigs en catches weerklonken er naast een folksong, een melancholisch luitlied, een Italiaanse madrigaal of driestemmige ‘canzonette’. Het was een periode waarin de muziek doorspekt was met referenties aan exuberante hofspelen of masques en aan de tragedies of komedies van het Shakespeariaanse theater. Vele componisten waren trouwens verbonden aan het befaamde toneelgezelschap The Kings’s Men.

Grootmeester John ‘semper dolans’ Dowland en tijdgenoot Robert Johnson zetten de eeuw in met hun exquise liederen en superbe luitmuziek. Vocaal-instrumentale consortmuziek vinden we o.a. bij Thomas Morley, Philip Rosseter en Richard Allison. Ze worden opgevolgd door componisten als Henry Lawes en William Webb die vooral bekend zijn voor hun kwalitatieve songbooks. Tot slot belanden we rond 1650 bij de succesvolle uitgever van het handboek voor Engelse dansmuziek, getiteld “The Dancing Master”, John Playford.

Het ensemble Zefiro Torna brengt het crème van de Belgische historische en traditionele muziekscène samen en zorgt voor een heerlijk muzikale ‘blend’ waarbij de glasheldere stem van sopraan Cécile Kempenaers zich vermengt met de snarenweelde van luiten, cister, gitaar, theorbe en de nyckelharpa.

How does one reconcile the past to the present? How does one mediate a language, and an idiom, that seems so remote and so alien? (…) This band’s answer, largely, is to warp drive back to the future; to energise, Star Trek style, onto a distant time and planet armed with the impedimenta of post-1960s folk music. They have boldly gone where few, if any, have gone before. Lute songs, Jim, but not as we know them. Jonathan Woolf, Musicweb International

Tears of Joy balanceert fijnzinnig tussen pure schoonheid, tragedie, verinnerlijking en joligheid, pikanterieën en een ‘groovy feel’.

Cécile Kempenaers sopraan
Didier François nyckelharpa
Jurgen De bruyn renaissanceluit, aartsluit, barokgitaar, zang
Philippe Malfeyt renaissanceluit, cister, theorbe, barokgitaar, percussie